Ζωή | Σοφία | Πνευματικότητα | Αφύπνιση
Μετά την Καταιγίδα έρχεται το Φως του Ήλιου!
Η παραβολή των αγελάδων και των μπούφαλο!
Μετά την καταιγίδα έρχεται η λιακάδα…! Έχεις έχεις το θάρρος να βγεις στην άλλη πλευρά; Όλοι μας το έχουμε!
Αντί να αποφεύγεις την καταιγίδα, πέρασε από μέσα της!
Ένας διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισης των καταστάσεων της ζωής.
Σε αυτό το άρθρο θα κατανοήσουμε μέσω μιας παραβολής από το ζωικό βασίλειο πώς πραγματικά να δουλέψουμε χωρίς υπεκφυγές με τον εαυτό μας. Θα δούμε δύο διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης μιας κατάστασης από δύο διαφορετικά ζώα. Θα μάθουμε το πώς μπορούμε να σπάσουμε τις φοβίες μας και να διώξουμε οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε άβολα και μας κρατά κολλημένους σε μία κατάσταση. Θα μάθουμε πώς να μην αποφεύγουμε αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε στα μάτια όσο και αν μας φοβίζει και στην συνέχεια να το αφήσουμε να φύγει. Μόλις το απελευθερώσουμε από μέσα μας, θα είναι η στιγμή που θα προχωρήσουμε και θα εξελιχθούμε μέσα στον μόνιμα ρέοντα ποταμό που ονομάζεται ένσαρκος βίος.
Ας δούμε λοιπόν την παραβολή των αγελάδων και των μπούφαλο!
Και τα μπούφαλο αλλά και οι αγελάδες μπορούν αν αισθανθούν πότε έρχεται μια καταιγίδα. Οι αγελάδες όταν αισθανθούν ότι έρχεται μια μεγάλη καταιγίδα αρχίζουν και τρέχουν μακριά από την καταιγίδα. “Ω Θεέ μου, έρχεται καταιγίδα, τρέξτε να σωθείτε.” Τρέχουν συνεχόμενα μέχρι να κουραστούν και μόλις δεν αντέχουν άλλο να τρέξουν, σταματάνε εξαντλημένες να ξεκουραστούν με αποτέλεσμα η καταιγίδα να τις φτάσει. Αυτό από το οποίο έτρεχαν να σωθούν, να γλυτώσουν ή να αποφύγουν στο τέλος θα τις προλάβει. Τρέχουν και τρέχουν πάλι αλλά η καταιγίδα τις ακολουθεί. Αν σταματούσαν να τρέχουν και άφηναν την καταιγίδα να περάσει, δεν θα κουραζόντουσταν και θα απολάμβαναν όλα όσα έφερε η καταιγίδα…το νερό, το χορτάρι, την λιακάδα.
Τα μπούφαλο από την άλλη πλευρά, όταν αισθανθούν ότι έρχεται μια μεγάλη καταιγίδα αρχίζουν και τρέχουν προς αυτήν με σκοπό να περάσουν από μέσα της. Τρέχουν κατευθείαν προς την καταιγίδα χωρίς φόβο. Μπορεί να είναι τρομακτική η καταιγίδα αλλά και η διαδικασία του να περάσουν μέσα από αυτήν. Είναι πολύ πιο τρομακτικό να περάσουν μέσα από την καταιγίδα από το να τρέχουν μακριά από αυτήν. Αλλά όταν περάσουν μέσα από την καταιγίδα αψηφώντας τον πόνο που μπορεί να τους προκαλέσει, μετά είναι χαρούμενα που πέρασαν και μπορούν να ξεκουραστούν. Μπορούν να απολαύσουν όλα όσα έφερε η καταιγίδα, το νερό, το χορτάρι, την δροσιά, την λιακάδα.
Οι συμπεριφορές των δύο αυτών ζώων, αντιπροσωπεύουν το πώς αντιδράει ο άνθρωπος στον πόνο, στα τραύματά του, στις φοβίες του. Όλοι φοβούνται τον πόνο ή τον ίδιο τον φόβο, αλλά μόλις το περάσεις και δεις ότι δεν είναι τίποτα, μετά μπορείς πραγματικά να ξεκουραστείς και να απολαύσεις όλα όσα κέρδισες από αυτή την εμπειρία… το να σταματήσεις να φοβάσαι και να πονάς.
Αυτή την στιγμή που μιλάμε θα ήταν σοφότερο οι ενήλικες να αρχίσουν να υιοθετούν την αντιμετώπιση των μπούφαλο προς στις “καταιγίδες” που μπορεί να φέρει η ζωή. Αυτές που δεν μας άφησαν ποτέ να ξεκουραστούμε, μιας και δεν τις αντιμετωπήσαμε ποτέ, αλλά και αυτές που ίσως να έρθουν στο μέλλον. Πρέπει να ξεκινήσει από τους ενήλικες και να περαστεί σαν νοοτροπία και στα παιδιά, στους πολίτες της αυριανής κοινωνίας. Ας μεγαλώσουμε παιδιά με συμπεριφορά “μπούφαλο” που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στην ζωή τους. Πόσο θα τα προστατεύουμε; Είναι καλύτερα στην ζωή, όχι μόνο τα παιδιά αλλά και εμείς να είμαστε Ειρηνικοί Πολεμιστές παρά στεναχωρημένοι δειλοί.
Δεν χρειάζεται αυτός ο πλανήτης άλλη μιζέρια. Ήρθε ο καιρός ο καθένας να λύσει αυτό που τον τρομάζει, να αφήσει να φύγει αυτό που τον πονάει ή τον ντροπιάζει.
Θες να λύσεις όλα τα τραύματα, τον πόνο και τις ενοχές του παρελθόντος;
Θες να βρεις απαντήσεις σε αυτό που σε απασχολεί;
Να λύσεις όλα σου τα προβλήματα;
Να αλλάξεις την ζωή σου;
Τότε πρέπει να περάσεις μέσα από την καταιγίδα και όχι να τρέχεις μακριά από αυτή!
Άφησε πίσω όλα όσα σου στερούν την γαλήνη του Νου σου, είναι απλά σκεπτομορφές!
Εάν συνέχεια τρέχεις να αποφύγεις την καταιγίδα, τότε όταν κοιτάς πίσω σου μόνο καταιγίδα θα υπάρχει.
Στο πίσω μέρος της καταιγίδας όμως, είναι η λιακάδα.
Οπότε πέρνα το άβολο της καταιγίδας και μόλις φύγει, μόλις την περάσεις, θα μπορέσεις επιτέλους να ζήσεις χωρίς κάτι να σε στοιχειώνει μέσα σου.
Ό,τι και αν αναδυθεί μπροστά σου, μην το αφήσεις να σε εξουσιάσει. Μην τρέξεις μακριά από αυτό. Μην τρέξεις μακριά από κάτι που είναι μόνο μια ιδέα μέσα στο κεφάλι σου.
Αν δεν έχεις την δύναμη να τρέξεις προς αυτό, τότε άστο να έρθει καταπάνω σου και πέρνα από μέσα του.
Κοίταξέ το στα μάτια και απελευθέρωσέ το από μέσα σου. Δεν είναι τίποτα άλλο από φοβίες του παρελθόντος ή ανησυχίες για το μέλλον.
Ζήσε στο τώρα και αν σου παρουσιαστεί μια καταιγίδα, χόρεψε μέσα σε αυτήν, ‘βάλε μαγιό’ και απόλαυσέ την.
Θα αποκτήσεις πολλά περισσότερα μόλις την περάσεις από το να τρέχεις μακριά από αυτήν.
Μην τρέχεις μακριά της, δεν κυνηγάει εσένα, απλά για να φύγει, θα πρέπει να απελευθερωθεί από μέσα σου.
Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ενέργεια που κρατούσες φυλακισμένη μέσα σου πολύ καιρό, να σου παρουσιαστεί θέλει για να την απελευθερώσεις!
Να θυμάσαι:
Μπορεί να μην μπορείς να τρέξεις κατά πάνω της και να μπείς μέσα της, να περάσεις από μέσα της και να βγεις στην άλλη πλευρά.
Αν δεν μπορείς να το κάνεις, μείνε ακίνητος και άσε να έρθει αυτή σε σένα, σε όλη την διαδικασία μην παγώσεις, συνέχισε να αναπνέεις. Δεν μπορεί να σε βλάψει. Στην άλλη πλευρά λάμπει ολόλαμπρα ο Ήλιος!